Poesia
Brusco
Insano torpore,
Che all' alba
Di un secco
Improvviso
Nubifragio
Travalica
Infausto
Il fondo
Denso
Di un placido
Mondo.
Nel petto
Ha un' uomo
Una linea
Lieve
Di verde
Incolta
Malinconia.
L' estate
Nei campi
Inonda
Tra voli
Insalubri
Di voci
E giochi
Di un passato
Intriso
Di mesti
Sorrisi.
Un muto
Frastuono
Vibra.
L' oggi
Irrequieto
Avanza
Tra sassi
Deposti
In un fiume
Che luci
Di notte
Accarezzano.
Commenti
Posta un commento